Naar boven

Leaders of Unites # 30 Jadaly Ben

IK HOU ENORM VEEL VAN MIJN FAMILIE

mijn naam is Jadaly Ben. Ik ben 17 jaar oud en toen ik 3 was zijn we verhuisd naar IJburg en daar woon ik nu nog steeds. Toch ben ik voor mijn gevoel meer opgegroeid in Amsterdam-Zuid en niet op IJburg, daar woon ik alleen. Mijn oma woont in Amsterdam-Zuid en werkte daar op een school. Zij wilde heel graag dat ik daar naar school ging. Voor de situatie thuis was het ook veel handiger. Mijn moeder moest altijd vroeg opstaan om naar werk te gaan. Ik stond ook vroeg met haar op en voordat ze naar werk ging bracht ze me naar mijn oma toen. Dan ging ik samen met mijn oma naar en school en daarna ook weer naar huis. In Amsterdam-Zuid had ik ook al mijn vrienden, dus gevoelsmatig ben ik echt daar opgegroeid.

Ik ben een echt familiemens en mijn familie is dan ook ontzettend belangrijk voor mij. Ik heb geen andere broertjes of zusjes, maar met de rest van mijn familie ben ik ontzettend close. Mijn moeder, mijn oma, maar ook mijn tantes, ooms, neefjes en nichtjes. Ik hou enorm veel van mijn familie en lang weg zijn van ze is vooralsnog erg lastig voor mij.

DE JONGE KIDS GEVEN MIJ ZOVEEL ENERGIE

Mijn eerste kennismaking met basketball is moeilijk te herinneren, omdat ik het al ken sinds ik ben geboren. Mijn ouders zitten allebei echt in die basketball wereld, dus ik ken de sport al mijn hele leven. Toen ik 5 jaar oud was ben ik de sport ook echt zelf gaan beoefenen. Dit was bij Basketball'sCool Amsterdam. Toen ik 8 jaar was ben ik pas echt bij een club gaan spelen. Dit deed ik in eerste instantie bij Firebirds en toen ik 12 was ben ik naar Apollo gegaan. In de tussentijd heb ik ook nog veel ander sporten geprobeerd. Zwemmen, voetbal, karate en atletiek heb ik allemaal gedaan, maar uiteindelijk heb ik bewust gekozen om helemaal voor basketball te gaan, waarin ik me nu heb ontwikkeld tot een echte verdediger.

Via mijn moeder ben ik bij 3X3 Unites terecht gekomen! Zij volgde ze al een tijdje op Instagram. Nu deed ik dat ook, maar ik was er nog niet echt van onderste boven. Mijn moeder nam toen het heft in handen en contacteerde Mike. Hij was enthousiast en zei dat het goed zou zijn, een beetje verandering. Uiteindelijk ging ik naar een van de pleintjes en vond ik het hartstikke leuk! Als ietwat stillig 15-jarig meisje ben ik toen met de 3X3 Leader opleiding begonnen en ik vind het veel leuker dan verwacht.

Vooral de connectie met de kinderen vind ik tof. Voordat ik 3X3 Leader was wilde ik niks met kinderen te maken hebben, maar nu geven ze me zoveel energie. Ik vind het heel bijzonder op te zien hoeveel geluk de jonge kids kunnen krijgen door de kleine dingetjes, dat is echt uniek. Het is mooi om ze elke week weer blij het veld op te zien rennen en al heb ik een keer geen zin, ik ga altijd weer met een lach naar huis.

OVER 5 JAAR ZIE IK MEZELF WELLICHT EEN TRAINER ZIJN

Op dit moment studeer ik aan het MBO Zuid en doe ik het Johan Cruyff College. Hiermee richt ik me vooral op sport en coaching. Het is lastig om ver de toekomst in te kijken voor mij. Vroeger wilde ik heel graag een echte basketballer worden, maar nu weet ik het niet meer. Toen ik van Firebirds overging naar Apollo ging het in eerste instantie ontzettend goed. Ik mocht meedoen voor de selectie van het Nederlandse team en elke ronde ging ik door, totdat ik bij een van de laatste rondes enorm hard door mijn enkel ging. Ik zou in de selectie zitten, maar ze hadden niks meer aan mij dat seizoen, dus namen ze iemand anders mee.

Ik dacht toen nog ''volgend jaar beter'', maar ik stopte met groeien! Ik bleef klein, dus toen viel mijn basketballdroom wel een beetje in duigen. Iedereen om mij heen werd alsmaar langer, dus toen besloot ik dat ik de sport voor de fun zou doen, maar niet op hoog niveau. Over 5 jaar zie ik mezelf wellicht een trainer zijn. Ik vind sporten heel erg leuk en basketball in het bijzonder, dus coachen op hoog niveau, of misschien wel gewoon van de jonge kids, lijkt me wel wat.