Leaders of Unites #119 - Raf Meulenbeld

Toen mijn ouders op mijn veertiende uit elkaar gingen, ben ik naar Paterswolde verhuisd, op zo’n twintig kilometer van Eext. Daar ben ik voor het eerst lid geworden van basketbalvereniging Exercitia '73. Het grappige is dat mijn moeder daar vroeger ook lid was geweest. Zelf keek ik als kind al vaak naar de NBA. Ik vond het echt tof om de beste basketballers ter wereld in actie te zien. 

Ik ben atletisch gebouwd en competitief ingesteld

Ik vond het meteen leuk en kon goed mee met het niveau. Dat kwam mede door mijn lengte. Ik groeide in die periode vrij snel. Ik ben nu 1.92 meter. Daarnaast ben ik redelijk atletisch gebouwd en competitief ingesteld. Als ik iets doe, wil ik het ook goed doen en het liefst ook winnen. Daarnaast vind ik de vibe en cultuur rondom basketbal vet: iedereen is toegewijd en gaat toch heel chill met elkaar om.

Via H.S.V.B. in Haren ben ik uiteindelijk gevraagd om bij Celeritas in Groningen te komen spelen. Ik heb daar eerst een jaar in de jeugd gespeeld, voordat ik vorig seizoen de overstap maakte naar het eerste team. Dat liep uit op een drama: tijdens een wedstrijd scheurde ik mijn kruisband. Mijn knie stond een halve seconde even totaal niet op de goede plek. 

Ik had het nooit eerder meegemaakt, maar wist meteen: dit is niet goed. In mei ben ik uiteindelijk geopereerd aan mijn kruisband en meniscus. Ik moet zeker nog een paar maanden revalideren. Over een maand of vier hoop ik weer te kunnen basketballen, al zal ik het heel rustig moeten opbouwen. Ik begreep al dat je dan bijvoorbeeld nog geen contact met je tegenstanders mag maken.   

Ik heb er bewust voor gekozen om even geen lid te zijn van een club. Ik ben bezig met mijn master Journalistiek aan de universiteit in Groningen en ga stage lopen. Daarvoor moet ik waarschijnlijk terug naar het westen verhuizen. Als ik weet waar ik ga wonen en weer fit ben, zou ik graag weer ergens lid worden. Voor nu maak ik af en toe een paar vrije worpen op de pleintjes om het gevoel niet te verliezen.

Op het pleintje in Groningen ben ik in aanraking gekomen met 3X3 Unites

Op een van die pleintjes, in het Noorderplantsoen in Groningen om precies te zijn, ben ik in aanraking gekomen met 3X3 Unites. Ik had al vaker aan de clinics en activiteiten van 3X3 Unites meegedaan toen iemand aan mij vroeg of ik zelf niet een keer zo’n clinic wilde geven. Dat leek me wel tof. Dus ben ik de 3X3 Leaders Course gaan volgen.

Ik vond het heel leuk en heb geleerd hoe je positief kunt coachen, oefeningen helder uitlegt en hoe je jezelf presenteert. Als je voor een groep staat, is het belangrijk dat je een open houding aanneemt. Ik vond het grappig om te ervaren dat jongeren je al snel als een rolmodel zien als je tegenover ze staat en op een goede manier duidelijk kunt maken wat je wil. Ze kijken echt een beetje tegen je op. 

Tegenwoordig organiseer ik zelf regelmatig activiteiten of geef ik clinics. Dat doe ik op verschillende plekken. De ene keer vindt de activiteit op een pleintje plaats. De andere keer nemen we op school een gymles over. De voldoening haal ik uit het plezier dat de jongeren door middel van 3x3 basketball hebben. Als ze met een glimlach weggaan, ben ik helemaal tevreden.

Wat ik in de toekomst allemaal wil gaan doen, weet ik nog niet zo goed. Ik laat het nog een beetje open. Wel heb ik een helder doel voor komend jaar: in mei wil ik weer helemaal fit zijn, zodat ik kan meedoen aan de 3X3 Pro League. Ik kan niet wachten om weer te basketballen. Dat blijft voor mij toch het leukste wat er is.’